ترجمه به فارسي روان

ایرج میرزا

گویند     مرا  چو   زاد    مادر                  پستان به دهان گرفتن  آموخت

شب ها  بر ِ  گاهواری     من                   بیدار نشست  و  خفتن  آموخت

دستم  بگرفت  و پا  به  پا  برد                    تا شیوه ی  راه  رفتن  آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم                الفاظ  نهاد   و  گفتن  آموخت

لبخند    نهاد    بر    لب    من                    بر غنچه ی گل شکفتن آموخت

پس هستی من ز هستی  اوست                تا هستم وهست  دارمش دوست

متن زير ترجمه شده به زبان فارسي  قرن 21 ميباشد.

ایرج میرزای 

گوینــــــــد مرا چـــو زاد   مـادر          روی کاناپه،  لمــــیدن آموخت

شب ها بر ِ مـــاهــواره تا صبــح           بنشست و کلیـپ  دیدن  آموخت

برچهـــره، سبوس و ماست مالید            تا شیوه ی خوشگلیـدن آموخت

بنــــمود «تتو» دو ابروی خویش            تا رســم کمان کشـیدن  آموخت

هر مــــاه برفـــت نزد جـــــراح        آیین ِ چروک چیـــــدن  آموخت

دستـــــــــم بگـــرفت و ُبرد بازار        همـــــواره طلا خریدن  آموخت

با دایــــــی و عمّه های جعــــلی     پز دادن  و قُمپُــــــزیدن آموخت

با قـــوم خودش، همیــشه پــیوند      از قـوم شـوهر، بـریـدن آموخت

آســــــوده نشست و با اس ام اس      جک های خفن، چتیدن آموخت

چون سوخت غذای ما شب وروز       از پیک، مدد رسیــــدن آموخت

پای تلفــــن دو ساعت و نیــــــم     گل گفتن و گل شنیـــدن آموخت

بابــــــام    چــــو آمد از سر کـــار  بیماری و قد خمیـــــدن  آموخت